|
دائودِه جینگ ۱۹۲ صص. |
خرید این کتاب
زندگی روزانه |
یکی از بزرگترین آثار معنوی چین باستان، دائودِهجینگ (道德經) یا دفتر حق و راستی را در سنّت چینی یادگار «لائودْزی» (老子) عارف و حکیم دورۀ حکومت دودمان «جَّو»ی شرقی (قرون ۸ تا ۵ ق.م.) دانستهاند: دفتری موجز متشکل از هشتادویک بندِ کوتاه، ولی به عمقِ دریاهای عظیم و به بلندای آسمانهای رفیع. در بزرگی آن همین بس که بیش از هفتصد شرح و تفسیر در سننِ حِکْمیِ شرقِ دور بر آن نوشتهاند و بیش از دویستوپنجاه بار به زبانهای غربی ترجمه شده است. توجّهِ شهریاران و فغفوران چین نیز به دائودِهجینگ معطوف بوده است و تعالیمِ آن را در امور حکومت به کار میبستهاند و حتّی بعضی بر این دفتر شرح نوشتهاند. همچنین، «آیین دائویی» (دائو جیائو 道教) که خود را میراثدار سنّتی میداند که به «لائودْزی» میرسد، این دفتر را بسیار تکریم میکند، چه با مطالعۀ گستردۀ آن، چه با کاربست و قرائتِ آن در اجرای اعمال روزانه، و چه با شروح متعدد در اعصار مختلف که پیران بزرگ دائویی نگاشتهاند.
نخستین ترجمۀ فارسی «دائو دِه جینگ» از از زبان چینی باستان به قلم «اسماعیل رادپور» و از سوی نشر «زندگی روزانه» در سال ۱۳۹۶ عرضه شده است. این اثر مشتمل است بر مقدمه، ترجمهای بیپیرایه و نزدیک به لفظ از دائودِهجینگ بر مبنای (و همراه با) نسخۀ هِهشّانگگُنگ و با نظری به دیگر نسخِ کهن، و نیز یادداشتهایی دربارۀ معانی برخی الفاظ و عبارات، ترجمه، اختلافات نسخ و نکاتِ دیگر، و همچنین شرح اصطلاحات مهم و مکرّرِ این دفتر. مقدمۀ مترجم دربارۀ شخصیت «لائودْزی»، جایگاه او و دفتر دائو و دِه در سنّت دائویی، انجمن دائویی که در اعصار نزدیک به زمان تألیف دائودِهجینگ شکل گرفته بود، و میراثداران «لائودْزی» بحث میکند، و سپس ساختمان و مفاهیم دائودِهجینگ را، و دستنبشتهها و نسخههای مختلف دفتر دائو و دِه را بررسی میکند، و با نکاتی چند دربارۀ ترجمۀ این دفتر ختم میشود.
