مدت زمان: 2 دقیقه 8 ثانیه
سرمشق انسان، زمین است؛
سرمشق زمین، آسمان است؛
سرمشق آسمان، دائو است؛
سرمشق دائو، خودبهخودی است.
- دائودِه جینگ، بند 25.
人法地,地法天,天法道,道法自然。
مدت زمان: 2 دقیقه 8 ثانیه
سرمشق انسان، زمین است؛
سرمشق زمین، آسمان است؛
سرمشق آسمان، دائو است؛
سرمشق دائو، خودبهخودی است.
- دائودِه جینگ، بند 25.
人法地,地法天,天法道,道法自然。
لائودْزی گفت: کلام اعلی را کاربرد اندک است
و کلام سافل را کاربرد بسیار.
کاربردِ کلام اعلی جاودانه است
و کاربردِ کلام سافل گذرا.
تنها انسان فرهمند گذرا بودن را تواند دانست.
- دفتر وِندْزی، فصل سوم (وِندْزی 文子 از حکمای نخستین در آیین دائویی است که در سنّت گویند مرید لائودْزی و حامل تعالیم شفاهی او بوده است).
老子曰:上言者下用也,下言者上用也,上言者常用也,下言者權用也,唯聖人為能知權。
تعالیم حکیمانۀ لائودْزیف قسمت یکم (نیمۀ اول)
مدت زمان: 6 دقیقه 30 ثانیه
آموزههای حکیمانۀ لائودْزی، قسمت یکم (نیمۀ دوم)
مدت زمان: 6 دقیقه 18 ثانیه
"... دیگر رمز معروف شرق دور لاکپشت است؛ او نیز در میان بخشهای بالایی و پایینی لاک خویش جای گرفته است، همچون انسان که در میان آسمان و زمین قرار دارد؛ و در این نمودار شکل این دو بخشِ لاک، همانند جایگاه آنها، مهم است. لاکِ مافوق که این جانور را «در بر میگیرد» از سبب صورت گِرد خود باز با آسمان متناظر است و به همین طریق، قشر پایینی لاک که جانور را «بر دوش میکشد» از سبب تخت بودن با زمین تطبیق میکند. بنابراین، کل لاک تصویری است از عالم، و لاکپشت در میان این دو بخشِ خود، نمودار جزء میانی سهگانۀ بزرگ[1] یعنی انسان است. بعلاوه، جمع شدن لاکپشت در درون لاک، رمز مرکز جستن در «مرتبۀ ازلی» است که مقام «انسان راستین» باشد، و این تمرکز نیز همچنین تحقق فراوانی امکانات بشری است، زیرا گرچه مرکز ظاهراً فقط یک نقطه است بدون امتداد، همین نقطه است که در مقام مصدر، واقعاً همه چیز را در بر دارد، و درست از همین سبب است که «انسان راستین» در بر دارندۀ هر آن چیزی است که در مرتبهای از وجود ظهور یافته است که او خود با مرکز آن مرتبه یکی است."
- رنه گنون، سهگانۀ بزرگ[2] (نیویورک: سوفیا پِرِنیس، 2001)، ص 91.
[1] سهگانۀ بزرگ: سان تْسای 三才 عبارت است از «آسمان» و «زمین» افرون بر جزء میانی و میانجی آن دو، «انسان».
[2] کتاب سهگانۀ بزرگ اثر حکیم بزرگ فرانسوی، شیخ عبدالواحد یحیی، رنه گنون (1886-1951) به فارسی ترجمه شده است و به زودی از سوی انتشارات موسسه حکمت و فلسفه ایران به چاپ خواهد رسید.
انسان راستینِ دریاهای شمالی [سوار بر لاکپشت] (北海真人像) اثر وُووِی (吳偉؛ 1459-1508م.).
اگر قاعدۀ رؤیای بیرؤیا را درنیابند، آگاهیِ معلّق و نفسِ غمامۀ شناورِ آنان در ظلمات سرگردان خواهد شد بی آنکه بازگشت [به مبدأ] یابند. میل ایشان معطوف است به دیدن آنچه در بیداری دیدهاند و شنیدهاند تا عظمت خود را [در تقویم ازلی] بازیابند، ولی بازگشت آنان در افتادن به تولّدات چهارگانۀ جنینی، تخممرغی، تخمماهیکی و مسخی [یعنی تولد از چند نوع تبدّل، مثلاً بخشی اژدها بخشی پرنده یا نیمی دیو نیمی آدمی] خواهد بود [اشاره میکند به ظهور فردی در صور ملکوت اسفل در عالم خواب] ... مردمان با چشمان باز [در بیداری] خواب میبینند [یعنی ادراکات وهمی دارند]، دیگر چه رسد به وقتی که میخوابند!
- از رسالۀ «در باب رویا» (مِنگ شوُ 夢說) اثر بای یِوچّان (白玉蟾، ف. 1229م.)
若不明夢中無夢之理,則飛識遊魂泛然而無歸,㝠然而不返。將見於見聞覺知境界,而化爲胎卵濕化之歸也。 ... 此乃開眼之夢也,何況於睡乎。
چون عقل در اندرون یکپارچه باشد،
مکنون و پوشیده نتواند ماند:
در جلوۀ تن، دانسته،
و در رنگ پوست، نمودار خواهد شد.
- هنرهای عقل: چهار رسالۀ کهن دائویی، ترجمه و تعلیقات از اسماعیل رادپور (تهران: انتشارات زندگی روزانه)، ص. 46، نِییِه (內業)، بند 49.
全心在中,不可蔽匿。知於形容,見於膚色
نقاشی «هزار فرسنگ درّه و کوه» (چیِن لی جیانگ شّان千里江山) اثر «وانگ شی مِنگ» (王希孟، 1096-1119 م.) در خانۀ نقاشیِ فغفورِ دائویی «هوئِـی دْزُنگ» از دودمان «سُنگ» (宋徽宗) .طول این نقاشیِ طومار نزدیک به 12 متر است و در کاخموزۀ شهر ممنوعه، بِیجینگ نگهداری میشود.
در سمت راست طومار یک شعر نوشته شده است که ترجمۀ آن چنین است:
هزار فرسنگ کوه و رودخانه، منظرهای بی انتها
جنبش عظیم «روح ازلی» (یوان چی) روح فردی (شِّن) را به حرکت در میآورد،
در دربار دودمان «سُنگ» شمالی، خلوص و وضوح دو فنّ است. [اشاره به سادگی و پرهیز از تجمل در هنر]
در هنرهای دودمان «تانگ» جنوبی، خطاطی بر صخرهها زیاد رواج ندارد. [اشاره به تجملگرایی در هنر]
از امپراطور هِه جّائو (اشاره به هوئِی دْزُنگ) در خوف باید بود همیشه،
همه مات و سرگشتهاند، امیران و کارگزاران [احتمالاً از حملات دودمان «جین»].
چرا ایشان خود در اندیشه یاری رساندن به حکومت نیستند؟
در سمت چپ طومار زندگی نامه نقاش آماده است که ترجمۀ آن این است:
در شهر جِّن هِه. سه سال و چهار ماه و هشت روز گذشته از تاج گذاری [فغفور سُنگ هوئِی دْزُنگ]. وانگ شی مِنگ [نقاش این اثر] هجده ساله بوده است. در ابتدای کار بسیار علاقهمند به فن نقاشی بود. پس به خانۀ نقاشی دربار وارد شد و چند بار آثار خود را ارائه کرد که هنوز آثاری ناپخته بود. به برکت دانش فراوان و استعداد بسیار، [در نقاشی] تبحر یافت و معلمان خود را از کار خویش خرسند ساخت. از نزدیکان خود فنون نقاشی را در کمتر از نیمسال آموخت و در کار ترسیمات پیشرفت بسیار کرد. نظر به هنر عالی وی، او را فرستادند به پایتخت یعنی به جایگاه پیشرفت دانشپروران [و هنرمندان] در جهان.
«طومار نقاشی نُه اژدها» (جیولُنگ تُوجِوئِن 九龍圖卷) اثر «چِّن ژُنگ» (陳容؛ 1200؟-1266م.) دودمان سُنگ جنوبی است. نقاش چیرهدست این طومار را در سال 1244م. رسم کرده است و اکنون در موزدۀ هنرهای زیبای شهر بوستون نگه داری میشود.
ظهورات لائوجِوین (وجه الوهی لائودْزی) در اعصار مختلف 老君別號事實圖 اثر وانگ لییُنگ 王利用 (د. 1120-1145م.)
هِه شیِنگُو (何仙姑)، یکی از جاودانان هشتگانۀ دائویی
هِه شیِنگُو سوار بر دُرنا، اثر جّانگ لُو (张路؛ 1464-1538م.)